Skazani na ból

Tytuł: Skazani na ból
Autor: Agnieszka Lingas - Łoniewska
Ilość stron: 316
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2015
Ocena: 10/10

Aleks ma dwadzieścia lat i od szesnastego roku życia jest skinheadem. Ma swoje bractwo, ideały i prawdy, w które wierzy. Amelia to osiemnastolatka, licealistka, która ma za sobą tragiczną przeszłość.
Drogi Amelii i Aleksa nigdy nie powinny się przeciąć. Nie łączy ich nic - ani pochodzenie, ani poglądy, ani rodzinna przeszłość. 
A jednak młodzi poznają się w dramatycznych okolicznościach i zakochują się w sobie. Od tej chwili zmienia się wszystko.
Skazani na ból to historia, która zwala z nóg. Dramatyczna pogoń za miłością silniejszą niż uprzedzenia, bolesne poszukiwanie własnej tożsamości i zakończenie, które nie pozwoli zasnąć.



Jest to pierwsze moje spotkanie z tą autorką i to jak najbardziej udane. Książkę postanowiłam przeczytać głównie ze względu na opis, który bardzo mnie zaintrygował, ale także dlatego, że w sieci widziałam kilka cytatów, z tej powieści, które mnie urzekły.
Przed pisaniem tej recenzji stwierdziłam, że muszę trochę ochłonąć po przeczytaniu tej pozycji, jednak gdy teraz ją piszę, nadal targają mną emocje, bo o tej książce nie da się tak szybko zapomnieć.
Wydawać się może, że jest to kolejna typowa książka o miłości, ale tak nie jest. Dwoje ludzie, oboje z innych światów, natrafiają na siebie w dość nieprzyjemnych okolicznościach. Ta sytuacja rodzi ogromną miłość między Amelią a Aleksem. Oboje mają złe przeżycia z przeszłości, wyznają inne poglądy, można nawet powiedzieć, że są swoimi przeciwieństwami.
Książka obróciła moje życie o 360 stopni. Ciągle nie jestem w stanie się po niej pozbierać. Bohaterowie są oryginalni. Nigdy wcześniej się nie zastanawiałam, jak wygląda życie skinheada, ponieważ tak jak główna bohaterka nie jestem w stanie zrozumieć ich poglądów. Mimo to, że Aleks do nich należał to pokochałam tego bohatera, głównie jego prawdziwą, głęboką ukrytą osobowość, którą poznajemy w trakcie czytania książki. Amelia jest spokojną osiemnastolatką. Stała się taka po tragedii, która ją spotkała. Również darzę bohaterkę ogromną sympatią, bo wiedziała czego chciała i walczyła o to, nigdy się nie poddawała.
Podczas czytania, trzeba naprawdę wczuć się w książkę i wykazać wiele zrozumienia, bo inaczej zachowanie bohaterów, może momentami denerwować. Na szczęście mnie to ominęło, bo zżyłam się z bohaterami i rozumiałam praktycznie każdy ich krok, jaki wykonali.
Styl Pani Agnieszki bardzo mi się podobał. Książka jest przepełniona pięknymi cytatami i myślami. Powieść targała moimi emocjami. Przez większość powieści, uśmiechałam się, potem płakałam ze wzruszenia, ale niestety płakałam również ze złości, bo nie mogłam pogodzić się z zakończeniem. Dalej do mnie nie dociera, że książka skończyła się tak jak się skończyła, rozbiło to moje serce na miliardy kawałków.
Boję się Wam więcej napisać, żeby przypadkiem nie zaspoilerować tej pięknej książki, którą każdy musi przeczytać, a osoby wrażliwe, powinny zaopatrzyć się w chusteczki.

9 komentarzy :

  1. Czeka na półce już od pewnego czasu, a ja nie mogę się doczekać, aż będę mogła ją przeczytać <3

    Zapraszam do udziału w wyzwaniu promującym polskich autorów!
    http://apteka-literacka.blogspot.com/2015/12/wyzwanie-czytam-polskich-autorow-by.html

    OdpowiedzUsuń
  2. Muszę.Przeczytać!! Na razie nie mogłam dorwać tej książki w swoje łapki, ale umieram z ciekawości! Wszyscy chwalą, więc muszę przeczytać!!!

    http://czytam-ogladam-recenzuje.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Książka zapowiada się naprawdę interesująco.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie przepadam za książkami, w których głównym motywem są miłosne rozterki. :)
    Pozdrawiam,
    Geek of books&serials&films

    OdpowiedzUsuń
  5. Motyw tej książki jest trochę oklepany... To znaczy, wiadomo, ale ostatnio akurat ja dużo książek czytuję z podobnymi fabułami, więc jak na razie podziękuję. Przypomina mi to trochę "3 metry nad niebem"! :D

    Buziaki,
    Przerwa na książkę

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie czytałam zbyt wiele opinii o tej książce, jednak Twoja wystarczyła, aby mnie do niej zachęcić. Będę musiała pamiętać o tych chusteczkach, bo dosyć często wzruszam się przy książkach :D

    OdpowiedzUsuń
  7. "Jest to pierwsze moje spotkanie z tą autorką i to jak najbardziej udane". Od dzisiaj zwracam uwagę na autora książki :D
    Muszę Ci powiedzieć że przez Twoje targane emocje zaciekawiła mnie ta książka. Dzięki bardzo!

    OdpowiedzUsuń
  8. Oho, czuję się zainteresowana! Opis mi się podoba i widzę, że treść dorównuje! Muszę kiedyś przeczytać. ;)

    OdpowiedzUsuń

Szablon dla Bloggera stworzony przez Blokotka