Endgame. Klucz niebios

Tytuł: Endgame. Klucz niebios
Autor: James Frey, Nils Johnson - Shelton
Ilość stron: 505
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Tłumaczenie: Bartosz Czartoryski
Rok wydania: 2015
Ocena: 10/10

Kontynuacja międzynarodowego multimedialnego fenomenu Endgame. Wezwanie.
Klucz Ziemi został już odnaleziony. Pozostały jeszcze dwa.
I dziewięciu Graczy. Tylko jeden może zwyciężyć. Toczy się gra o istnienie ludzkości.
Aisling Kopp wierzy w niemożliwe: Endgame może zostać powstrzymane. Zanim jednak dociera do domu, przechwytuje ją CIA. Wiedzą o Endgame. I mają własny pomysł, jak powinno zostać rozegrane. Pomysł, który może zmienić wszystko.
Hilal ibn Isa al - Salt ledwo przeżył atak, który potwornie go okaleczył. Teraz wie o czymś, o czym pozostali gracze nie mają pojęcia. Aksumowie są w posiadaniu sekretu, który może ocalić ludzkość, a nawet pokonać istoty stojące za Endgame.
Sarah Alopay zdobyła pierwszy klucz. Niestety kosztowało ją to zbyt wiele. Jedyną rzeczą, która pozwoli jej utrzymać demony z daleka, jest udział w grze. Gra, żeby wygrać.
Klucz Niebios - gdziekolwiek jest i czymkolwiek jest - będzie następny. Pozostałych przy życiu dziewięciu graczy nic nie powstrzyma przed jego zdobyciem.

Endgame. Klucz niebios to kontynuacja międzynarodowego multimedialnego fenomenu Endgame. Wezewanie. RUCH. WALKA. GRA. Na pewno pomagają w jednym. Zapomnieć.

W końcu mogłam przeczytać drugi tom Endgame, na który nie musiałam zbyt długo czekać, na szczęście. Byłam bardzo ciekawa jak dalej potoczą się losy bohaterów, dlatego też pochłonęłam tą książkę jak gąbka wodę. 
Wydarzenia w drugiej części Endgame zaczynają się kilka dni po końcowych wydarzeniach z pierwszego tomu. To powiązanie pozwala przypomnieć sobie, co działo się wcześniej, przynajmniej w moim wypadku. Z jednej strony bardzo pragnęłam przeczytać tą pozycję, a z drugiej bałam się, że nie będzie tak dobra jak pierwsza, lecz okazało się, że nie potrzebnie tak myślałam, ponieważ książka okazała się genialna. Ta część jest lepsza od poprzedniej, bardziej brutalna i cała książka to tak naprawdę jedna wielka akcja, która się ciągle toczy. Książka nie pozwala nam na chwilę się od siebie oderwać, działa jak magnes. Tego co przeżywałam czytając ją nie jestem wstanie opisać słowami. Nie umiałam jej porzucić na ułamek sekundy, bo musiałam się dowiedzieć co będzie dalej. 
Głównych bohaterów jest mniej, jednak pojawiają się nowi, poboczni, należący do ich rodzin. Ja od samego samego początku pierwszego tomu mam swoich faworytów, którym kibicowałam przez całą powieść i cieszę się, że udało im się przeżyć także w tej części. Jednak szkoda trochę, że było mniej rozdziałów im poświęconych niż w poprzednim tomie. Dzięki mniejszej liczbie głównych bohaterów, możemy poznać ich lepiej, a także widzimy jakie mają możliwości i jak dobrze zostali wyszkoleni na profesjonalnych zabójców. Momentami opadała mi szczęka, gdy czytałam o tym w jaki sposób są skłonni zabić. Wydawało mi się wtedy, że autorzy mają nie po kolei w głowie tworząc coś takiego, ale jednocześnie, właśnie dzięki temu stworzyli coś genialnego.
Tak jak poprzednia część, książka pisana jest prostym językiem. Zakochałam się w dialogach, przez które momentami płakałam ze śmiechu. W tym tomie, także znajdziemy do rozwiązania wiele wskazówek jak i łamigłówek, aby móc kontynuować własne Endgame.
Książka pokazuje nam trudne wybory bohaterów, których muszą dokonać, aby powstrzymać nadchodzącą katastrofę. Muszą wybrać pomiędzy życiem, małej, niewinnej istoty, a życiem reszty świata. Gdyby stanęła na miejscu bohaterów, nie wiedziałabym co robić, nawet wyszkoleni zabójcy, którzy żyli by zabijać nie wiedzieli jaką podjąć decyzje i było im trudno. Powieść ta, skłoniła mnie również do refleksji na temat życia i śmierci. Momentami myśląc o tym przechodziły mnie ciarki, a także olbrzymi strach, bo książka pokazuje, jakie życie jest kruche, i że w każdej chwili może ono się zakończyć.
Endgame. Klucz niebios jest książką całą przepełnioną akcją, pojawiają się brutalne momenty, trudne decyzje, a także wiele zagadek. Jeśli wczytamy się w nią skłoni nas także do refleksji i to nie byle jakich.  Książka jest oryginalna, ma wyższy poziom i pierwsza część. Jeśli lubisz dużo akcji, zawierającej brutalne momenty jest to książka idealna dla Ciebie, lecz jak nie czytałeś pierwszej części szybko nadrób zaległości, bo naprawdę warto! Nie da się nudzić czytając tę pozycję. Po lekturze było mi trudno cokolwiek o niej powiedzieć i przyznam, że nadal jest mi trochę ciężko, dlatego będzie lepiej jeśli sam po nią sięgniesz i przeżyjesz całą tą historię razem z bohaterami, bo nie da się dużo powiedzieć o tej pozycji, tak aby nie zdradzić tego co książka kryje na swoich kartach. Jeśli będziecie czytać Klucz niebios, to posłuchajcie sobie piosenki Będziemy dziećmi Zeusa, bo jak dla mnie idealnie pasuje nie tylko do tej książki, ale i pierwszej części i prawdopodobnie będzie pasować i do kolejnej.
Endgame to nie książka. Endgame to nie gra. Endgame to wojna.


Za możliwość przeczytania tej książki dziękuje wydawnictwu Sine Qua Non. 




10 komentarzy :

  1. Dziękuję! Bardzo zachęciłaś mnie do przeczytania tej książki ponieważ lubię brutalne książki pełne akcji.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie czytałam jeszcze nawet pierwszej części, ale coraz mocniej utwierdzam się w przekonaniu, że powinnam.

    Zapraszam na konkurs: www.apteka-literacka.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Planuję sięgnąć po pierwszą część i już nie mogę się doczekać ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziś to juz 3 recenzja tej serii i chyba to dla mnie znak że musze sie za nią wziąć xD

    Pozdrawiam
    http://coraciemnosci.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. Najpierw muszę zapoznać się z pierwszym tomem, który już do mnie idzie.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  6. Niedawno skończyłam Endgame i książka podobała mi się tak bardzo ze nie mogę się doczekać aż sięgnę po kontynuację ! :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ojej, muszę dorwać gdzieś część pierwszą! ^_^

    OdpowiedzUsuń
  8. niedługo planuję przeczytać pierwszą część, ale słyszałam, że to właśnie ta druga jest o niebo lepsza! :D przekonam się na własne oczy

    Pozdrawiam, Martyna
    http://myfantasticbooksworld.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  9. Wspaniała recenzja :)
    http://ikabloog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  10. Zdecydowanie lepsza, bardziej dynamiczna, ale też brutalna niż pierwszy tom. Tym razem Endgame wciągnęło mnie od samego początku pozostawiając duży niedosyt :)
    Z niecierpliwością i ciekawością małolatki sięgam po Reguły Gry, które mam nadzieję okażą się jeszcze lepsze!
    Pozdrawiam i zapraszam do siebie na świeżutką recenzję Klucza Niebios:
    www.favouread.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń

Szablon dla Bloggera stworzony przez Blokotka